Relaties en jouw hersenstam

Relateren in relaties (een Post-valentijnsgedachte)

Als we onze hersenstam begrijpen als een belangrijke functie in onze totale informatieverwerking, dan helpt dat om verstandigere keuzes te maken voor onze relaties. Met de bril van de ‘polyvagale theorie’ zijn dingen beter te begrijpen. Als we zelf ons lagere -meer dierlijke- informatieverwerkingsniveau begrijpen, kunnen we begrijpen hoe we de wereld soms als een reptiel zullen zien.
Worden we genoeg gevoed? Worden we gevolgd? Zijn we echt boos, of gewoon bang? Is deze wereld wel veilig genoeg voor mij?
Als we deze puur evolutionaire stappen herkennen, dan helpt het ons de wereld om ons heen handiger te evalueren. Sterker nog, het kan belangrijk zijn om te begrijpen hoe deze reacties onze rationele evaluaties en onze relationele mogelijkheden helemaal blokkeren.

“Endorfine en subspace”… slaat dat ergens op?

heeft subspace wel zo veel met endorfinen te maken?

Question
-L- vroeg op in een privé workshop “de beginnende dominant”*): Hoe maak ik nou zo snel mogelijk zo veel mogelijk endorfine aan zodat ik haar in subspace krijg?
Answer:
Voorop (ik ga er elders nog veel meer over zeggen, ook omdat ik hier in Meet the Kinksters ook vragen over kreeg) maar eerst en vooral de tip: “haasten werkt niet!”
En vooral: laten we ons eerst eens afvragen of die relatie tussen endorfine(?) en subspace wel zo éénduidig is als dat sommige mensen graag beweren.
Laat me wat nodige uitleggen over breinen en seks.