Question
Hans, wat denk jij van CNC (consensual nonconsent)? Werkt dat wel?
Answer:
Als je een beetje cynisch bent, dan bestaat ‘echte’ CNC gewoon niet. Maar je kan natuurlijk met iets meer nuances kijken en dan ligt het ineens weer 180 graden anders.
Overwegingen bij het vormgeven van jullie CNC
Iemand die een beetje een kick-beestje is, in de manier waarop ie submissie wil beleven, en iemand die daarbij ook nog eens niet zo veel ervaring heeft, die kan makkelijk op het idee komen: “Doe maar met me wat jij wil!” CNC dus: Consensual Non-Consent.
Als je dat voor het eerst hoort dan klinkt dat als iets ergens tussen reuze seks-romantisch en rete-geil in. Maar je kunt jezelf met D/s ook behoorlijk traumatiseren. Niet alleen aan de sub -en dus ‘slachtoffer’- kant maar ook zeker doordat je jezelf in een dader-positie dwingt als Dominant (MVX).
Laten we wel zijn, dominante mensen zijn voor zichzelf juist BDSM gaan onderzoeken omdat zij géén ‘zieke sadist’ wilden zijn. Daarom was je ooit ook juist zo blij dat er mensen bleken te zijn met dromen en fantasieën die tegenovergesteld waren van jouw sadistische fantasieën. En dus ben je op zoek gegaan naar subs/maso’s die aansluiten bij jouw Dominantie/Sadisme. De “willing victims” zal ik maar zeggen…
Zodat jij allerhande lekker zieke shit kan doen met die mensen zonder ineens een “dader” te zijn.
Consent is de kern
De kern in de nieuwe BDSM-mogelijkheden is het “consent“. De afspraak dat iemand jouw sadistische neiging wenst voor zichzelf, en daarover samen met jou plannen maakt en grenzen afspreekt waarbinnen je moet spelen. Misschoen wat zachte grenzen die je ‘op mag rekken’ zoals je lichaamsopeningen oprekt (met kleine stapjes zodat het tòch nog lekker blijft -ook al doet het misschien een beetje pijn-, met voldoende -sociaal- glijmiddel, met een duidelijke stevige vasthoudendheid èn met de aftercare achteraf). Maar ook zeker met aandacht voor de harde grenzen die je nou eenmaal niet kan overschrijden zodat het iets blijft van jullie twee (of drie, of vier, of…)
Dat consent, en liefst dat relational consent (waarin de relatie ook een rol speelt en waarmee dus ook het toekomst-perspectief in het spel komt -het doel is dat jij als mijn ‘slachotoffer’ er achteraf tevreden over bent, niet alleen maar dat ik mijn lusten op je botvier-), dat is eigenlijk de kern van BDSM.
Zonder consent is BDSM-handelingen geen BDSM maar mishandeling of -seksuele- grensoverschrijding
Hans West
Maar ik wil een stapje verder gaan!
Allemaal leuk natuurlijk maar iemand die van “een beetje heftig!” houdt, die ervaart dat juist een beetje als “dan wordt het alleen maar een spelletje” De wens om het ook diep en heftig als ‘lifestyle‘ te ervaren en niet “alleen maar als spel” of “alleen maar tussen de klamme lappen” die komt al gauw op het idee dat we toch eindelijk eens een beetje af moeten van die stopwoorden (en dat is toch vaak de manier waarop we consent gebruiken in BDSM: “Je mag doorgaan zolang ik mijn safeword niet gebruik”).
“Anders blijf ik het gevoel hebben dat ìk toch uiteindelijk het spel bepaal!”…
Dus we gaan op zoek naar de totale overgave: “Doe maar met me wat jij wil!”
We spreken samen af dat ik jou consent geef om alles met me te doen waar jij ook maar zin in hebt zonder dat je ooit nog om consent hoeft te bekommeren, want dat heb ik je van tevoren gegeven, bij deze… Een mooie loophole om toch wèl ‘consensual’ te zijn zonder dat ik me daar nog mee bezig hoeft te houden. In ieder geval niet als bottom en schijnbaar niet als top.
Zeker voor de beginnende sub/maso(VMX) is het een heerlijk geil-romantisch idee om werkelijk alle verantwoordelijkheid uit handen te geven en alleen maar te hoeven beleven, hoe ‘verschrikkelijk’ die ervaring af-en-toe ook zou zijn. Daar doe je het voor.
En zeker ook voor de onervaren pannenkoek-Dom die niet zo goed weet waar hij mee bezig is, en zeker al helemaal voor de ‘hufter-Dom op jacht’ is ‘echte’ CNC, waarin we afspreken ècht ongelijkwaardig te zijn, natuurlijk een ge-wel-di-ge sex-fantasie-werkelijkheid waar je al een poos over ‘fapte’ (MVX) vóór dat je had gehoord van BDSM en die ineens waarheid lijkt te kunnen worden binnen de BDSM-scene.
Voor de ervaren BDSM-er is het overigens regelmatig juist een rood vaantje of een regelrechte rode vlag! Die ziet al aankomen dat al de verantoordelijkheid ineens in zijn schoot ligt en tenzij dat je precies de gedachten van de ander kunt lezen…
Is het zoals het klinkt?
Klinkt mooi -zeg ik vaak in workshops- als subs zeggen dat zij grenzeloos gebruikt willen worden. Maar ga nou alsjeblieft niet doen alsof je werkelijk geen grenzen hebt! Als jij mij dat aanbod zou doen en ik zou vervolgens reageren met “Oh top! Het was altijd al mijn idee om iemands linker arm af te zagen om iemand daarmee vervolgens in de aars te …” dan blijkt vrijwel iedereen ineens tòch wèl grenzen te hebben. Schoorvoetend wordt me nog wel eens gelijk gegeven of ontstaat er in ieder geval een interessante discussie. Maar vaak komen ze terug met de voorspelbare:
“Ja… maar ik vertrouw mijn Dom(MVX) zó honderd procent dat ie dàt nooit van me zou wensen!” Dat is dan het meest gegeven antwoord op mijn provocatie-met-een-knipoog van het CNC-idee. Gevolgd door: “Dus dáár hoef ik geen rekening mee te houden”.
Dat zal best, en dat klinkt wederom heel leuk, en klinkt zelfs als een compliment naar de Dom in kwestie. Maar in zo’n vorm van CNC is dus de gezamenlijke verantwoordelijkheid ineens eenzaam in de schoot van de dominante partij terecht gekomen. Het is immers de D-kant van het spel waar de meeste initiatief ligt en die dus voor zichzelf èn voor de s-kant de grenzen zal moeten bepalen.
Precies daarom zie je vaak dat CNC vaak hartstikke goed gaat… tot het verkeerd gaat.
Als die verantwoordelijkheid namelijk met regelmaat gelijkwaardig wordt ge-evalueerd (halsbanden af en samen gelijkwaardig aan tafel met een blocknote-je) dan zullen BDSM-relaties gewoon goeie en gelukkige relaties zijn. Als de troost van de tranen van de sub om de ‘missers’ van de D er niet mag zijn omdat “we nou eenmaal CNC hadden afgesproken” of dat minstens het respect van de D voor de heftige ervaringen er niet is. Als de ‘D’ voor zijn gevoel niet oeft te luisteren of de ‘s’ voor het eigen gevoel niet kan aangeven waar de geilheid ophoudt en waar de rotervaring begint, dan ontstaan er trauma’s (hopelijk met een kleine “t”).
Natuurlijk, je kunt dat onderling overleg, die emotionele laag, dat respect ook achterwege laten. Dan zie je het na een hele geile start meestal ergens mis gaan, na een poosje.
En de beste manier waarop CNC verkeerd kan gaan is dat je na verloop van tijd als D-type te voorzichtig bleek en je na een poosje als “saai” wordt afgeserveerd door jouw s-type, die vervolgens op zoek gaat naar iets spannenders. Òf dat je -voor die tijd- (uit angst saai te worden of omdat je met je geile kop toch nèt even de signalen niet goed ‘gelezen’ hebt) over grenzen bent gegaan bent waar je echt niet overheen had moeten gaan, achteraf gezien. Een grensoverschrijding van harde grenzen blijkbaar, zodat je dingen stuk maakt, traumatische momenten veroorzaakt of anderszins echt -fysiek of emotioneel/psychologisch- te heftig was in je ‘spel’ zodat je de realiteit-bodem onder die BDSM-relatie uit geramd hebt. Hoe kon je dat vooraf weten?
BDSM is..
BDSM -waarin je dingen kunt doen die buiten de ‘normaal geldende’ regels vallen- is een balanceer-act tussen, enerzijds, de dodelijke saaiheid en dood of het verlies van ledematen, aan de andere kant.
KinkAwareCoach
Dat is, volgens mij, een verantwoordelijkheid die je allebei aangaat en die daardoor geweldige en spannende mogelijkheden geeft. Maar in mijn ogen is BDSM-relaties een relatie-vorm waar je dus wel beiden een 50-50 verantwoordelijkheid in hebt -en houdt- om het OK te houden voor beiden. Het heeft relatie, commitment en overleg nodig zodat je allebei ergens binnen het speelveld blijft waarin het spannend genoeg blijft om niet “saai” te zijn en tegelijkertijd voorzichtig genoeg zodat er geen schade ontstaat (die niet herstelt binnen afzienbare tijd). Natuurlijk heb je als ‘de D’ meestal het overte initiatief tot acties om dat evenwicht te bewaren. Maar het is een beetje ‘makkelijk’ om de verantwoordelijkheid voor dat evenwicht alleen bij ‘de D'(MVX) te leggen, zeker op de lange termijn.
CNC-overleg
Leg je de nadruk op de non-consent dan is het vooral heftig en loop je het risico de kaars van twee kanten op te branden.
Overleg over de verschillende levensgebieden, de verschillende uitdagingen die je zoekt in je leven, in en náást BDSM.
Esther Perell zet mooi: “we leven tegenwoordig zó lang, iedereen heeft een aantal relaties in z’n leven. Als je geluk hebt dan heb je verschillende relaties met dezelfde partner. Een CNC-relatie kan -maar hoeft niet- de relatievorm te zijn die jullie hebben.
Dus overleg ook met regelmatig even over de vragen: Wat is CNC voor jou? Wat is CNC voor mij? (en maak dat lekker concreet) Wat is CNC dus voor ONS? En is dat op dit moment in ons leven de meest optimale relatie-vorm voor ons.
Hans (Kink Aware Coach .com)
Mijn vraag aan jou:
Sex is not the enemy!
Taboe-onderwerpen zijn soms lastig te vinden op het net omdat we er niet over praten en seks actief wordt weggefilterd door veel social media. Ik probeer om in begrijpelijke taal iets zinnigs te zeggen over dingen die ineens weer ‘taboe’ aan het worden zijn, als het aan politici, het bankwezen en facebook ligt.
Vandaar, als jij iemand weet die iets aan dit stukje zou hebben, als jij vind dat ik iets gezegd heb dat hout snijdt wat jou betreft, stuur zo iemand dan zelf even de URL van dit stukje. Of hieronder staan de social media-knoppen die je daarvoor ook kunt gebruiken. Zodat we zinnig blijven praten over seks.
Wanneer dit artikeltje jou aan het denken zet en je wilt daar eens contact over opnemen: klik hier*
Heb je aanvullingen of opmerkingen: plaats hieronder een reactie…
< contact opnemen >
Quotes:
Neem even contact met me op voor een afspraak door hier te klikken*
West-coaching Privacy statement
Kink in de Relatie: Kink Aware Coaching 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.