Consent ‘op gebruiken’, ‘opbranden’?
Deze dynamiek vraagt er dus inderdaad begrip voor dat het gevoelde consent als het ware wordt ‘opgebruikt’ in de loop van tijd. In het proces van de BDSM-relatie zal de Dom(me) telkens opnieuw de sub ‘verleiden’ tot het doen van een volgende stap (in tijd), een volgende stap misschien in de heftigheid van de handelingen, of misschien zelfs zal moeten verleiden tot het doen van precies dezelfde stap als vorige keer!
| Relational consent (Deel 01) Over consent en over de manier waarop het consent-gesprek opstart |
Relational consent (Deel 02) Aandacht hoe het consent ‘opbrandt’ in het conto en hoe de timewarp dat voorkomt. |
“Relational consent” gaat er dus niet van uit dat ik vandaag zal mogen wat ik gisteren mocht als Dom(me). Het gaat ervan uit dat consent verschuift, het gaat er van uit dat consent kan groeien door spannende sessies, door het vertrouwen dat ontstaat in het verloop van tijd, door angstige momenten die toch ‘goed’ blijken af te lopen. Net zoals relational consent ook kan verminderen door problemen in de relatie, door de uitputting of gestapelde pijn binnen een heftig spel, of in de loop van tijd door tegenvallende sessies bijvoorbeeld. De relational consent kan minder worden door onbevredigende sessies (erotisch, sensueel of spiritueel) of ook doordat de Dom(me) zich op een negatieve manier niet genoeg aan de gemaakte afspraken houdt en zo het consent rap ‘opbrandt’. In die zin heeft relational consent in mijn ogen een sterke verbinding met het wederzijds vertrouwen en dus ook met de wederzijdse verantwoordelijkheid die genomen werd.
Wat als het Relational consent ‘op’ is?
Het punt is dat de belasting van een specifieke handeling ‘teveel’ kan worden in relatie tot de hoeveel het relationeel consent, tot het consent-credit dat de partner nog heeft. Het is belangrijk dat aangegeven kan worden (al dan niet met ‘safewords’) dat iemand “aan z’n grens” komt. Hoe daarop gereageerd wordt, dat is afhankelijk van de de BDSM-relatie en de relatie daaronder want in relational consent wordt dus niet gegeven voor de specifieke handelingen maar voor de relatie waarbinnen die handelingen kunnen worden uitgevoerd.
Relational consent zie ik voor mij als een bandbreedte van intensiteit over de verschillende mogelijke handelingen binnen BDSM. De verschillende handelingen staan ook in relatie tot elkaar Een bepaalde hoeveelheid pijn, bijvoorbeeld, maakt misschien dat de emotionele pijn van een intensieve vernedering “te veel” wordt, dat er géén consent meer voor gevoeld kan worden door de sub, dat er onvoldoende consent voor ‘over blijft’.
“Consent seduction”
Ik vraag in dit verband als ‘uitstapje’ om ook even te kijken ook te kijken naar het model van “consent seduction” dat in de 90’s bedacht is door Joe Bean in zijn lessen over “negotiation and consent”*. Volgens hem is het consent voor bepaalde handelingen een soort van ‘set-point’ dat telkens weer zal verschuiven onder invloed van onderhandeling, ervaringen, verleiding en gunnen.
Consent is Consumed
Every situation we place ourselves in is unique in time and space. One moment is never the same as a previous one. We are constantly evolving and our life circumstances are fluid and changing. Consequently, we may consent to an activity at one time, but not to the same activity at another time. We might consent with one partner, but not with another. Having been granted consent once, a top cannot infer that his bottom has given him consent for all time. Consent must be reacquired in every scene. As a result, consent can be regarded as a commodity that gets consumed. It is consumed when the consented to activity is performed.
Gunnen en Goodwill
Duidelijk wordt uit deze manier van kijken dat consent niet altijd 100% éénduidig uitgesproken en “duidelijk op papier gezet” kàn worden, eenvoudigweg omdat het wisselend is als gevolg van de wisselende relatie. Dat een Dom(me) de sub ook zal verleiden tot het verlaten van de comfort-zone en dat het proces van “consent seduction” voor een belangrijk deel een zaak is van vertrouwen en in mijn ogen ook gunnen.
Als sub gun je jouw Dom(me) dat deze zich aan jouw leed of jouw reacties bevredigt. Als Dom(me) gun je jouw sub dat je jouw lusten op zo’n manier uitleeft dat deze er ook van geniet.
Als Dom(me) ben je nou eenmaal niet zo feilloos als je zelf graag zou zijn en als sub blijk je niet het incasseringsvermogen te hebben dat je graag zou willen hebben. Maar als je genoeg goodwill hebt dan is BDSM-partner vast bereid je dat te vergeven.
Kwetsbaarheid
Zowel de Sub als de Dom(me) doen er ook verstandig aan om zich er bewust van te zijn dat je jezelf als Dom/Top ook behoorlijk kwetsbaar opstelt. Niet alleen is het lastig om telkens het initiatief te nemen -ook al doe je misschien wat je prettig vindt in die rol-. Maar uiteindelijk is het ook zo dat een submissive, een masochist die foto’s zou nemen van de ‘resultaten’ van de laatste sessie en die een aanklacht zou indienen voor mishandeling, aanranding en/of verkrachting… dat zo iemand nog best een behoorlijke kans maakt om jou als ‘dader’ te laten veroordelen -en dat is inclusief alle ‘contracten’ die je mogelijk in drievoud hebt ondertekent-.
Niet alleen voor de rechter maar ook voor ‘de scene’ waar verantwoordelijke mede-BDSM-ers hopelijk ook hardop een mening durven hebben over “is dit nog O.K. of voelt dit op de rand van O.K.?” (dit is m.i. precies de reden dat we het als een ‘red flag’ mogen inschatten als iemand probeert om ‘zijn’/’haar’ subbie af te zonderen van andere mensen in de scene).
Pushing it?
Het feit dat “relationeel consent” dus niet op een bepaalde plek ‘vast kan prikken’ dat maakt het gevoelig voor de kritiek dat je als Dom(me) dan maar “alles zou kunnen doen omdat je op dat moment dacht ‘dat je toch wel consent had’, daarvoor”. Natuurlijk kan je alles verkeerd laten lopen als je de verantwoording niet neemt die bij je rol hoort. Maar relational consent gaat er juist vanuit dat je die verantwoording voor elkaar serieus neemt. Dat je navraagt of het niet te heftig wordt, dat je navraagt of je iemand wel voldoende uitdagingen geeft.
“hot sex” lies somewhere in between utter boredom and loss of limbs
Relational consent houdt er rekening mee dat je dingen te hard kunt pushen waardoor de druk juist tegengesteld werkt. Het biologisch principe van het rekken van weefsels gaat volgens mij ook op bij psychologische flexibiliteit: als je tegen grenzen aan gaat staan, dan breidt de ruimte zich uit. Als je grenzen overschrijdt gaat dan wordt de ruimte kleiner…
de Bereidheid(!) om “nee” te horen
‘Pushen’ is iets dat 180 graden verschilt van verleiden. En natuurlijk is het lastig bij ons als BDSM-ers omdat we nou eenmaal vaak geiler worden van een beetje machtsverschil. Dus verleiding kan er uit zien als pushen. Maar het doel is om een situatie te creëren waar de ander “JA!” tegen zegt (achteraf). “Het was verschrikkelijk om mee te maken, maar ik vind het zo geil om het gedaan te hebben” Zulk soort zinnetjes van subs maakt dit ook tot een heel lastig gebied om in te laveren. Maar ik denk dat het verschil is dat je binnen relational consent als de initiatiefnemer dus stappen onderneemt met een zekere bereidheid om “nee” te horen, juist ook als het nog klein is, zelfs een bereidheid om “liever niet” te horen, ver voordat iemand “NEE!” hoeft te roepen. Die bereidheid om te zien dat het voor jou geil kan zijn maar voor de ander niet dat laat zien dat je nog met BDSM bezig bent in plaats van met iets dat achteraf voelt als aanranding.
En als initatief-genieter ben je bereid duidelijkheid te geven omdat je weet dat die ander voor het eigen, maar óók voor jouw genot aan het laveren is in een gebied met onderstromingen en zeemijnen en scherpe kliffen…
sweet and salty and merky, with hot springs and tidal waves of pleasure
Het vereist moed en respect om jou daar te ‘berijden’, en soms een paar heldere boeien met bewegwijzering…
Dus als onderdanige partij zal je ook de bereidheid hebben om jouw partner te verleiden om die gebeieden op te zoeken die voor jou aantrekkelijk zijn. Zelfs als jij dingen passief wenst te ondergaan zal je breadcrumbs achter moeten laten in welke richting die dingen te vinden zijn die jij graag ‘passief’ ondergaat. In dit spel van verleiding zal dus niet alleen de Dom bereid moeten zijn om onderweg “nee” te horen, de sub in een dergelijke verhaal zal onderweg ook bereid moeten zijn om de “ja”’s te geven. Wederom is relatie de tool om onderweg te zijn naar ieders individueel genot.
Kritiek van de onderhandelaars?
Als je dit leest dan snap je al: natuurlijk komt er kritiek op deze manier van denken vanuit de hoek van de mensen die uitgaan van een strak en duidelijk onderhandelingsmodel van consent. Maar als je nauwkeuriger kijkt naar een dergelijk relatie-model dan zie je dat men er eigenlijk in het onderhandelingsmodel van uit gaat dat beide partijen van te voren al weten wat de beleving van een ervaring zal zijn, en dat zij dat allebei tevoren zullen kunnen inschatten als O.K. of niet-O.K.. Want iedere poging om een spelpartner van mening te laten veranderen zou in deze manier van denken het gevolg zijn van een manipulatie, en dus eigenlijk een grensoverschrijding inhouden. Sterker nog -en daat is helemaal niks mis mee als je elkaar net leert kennen- dat is eigenlijk een model dat uitgaat van wantrouwen van de ander. Als ik jou niet precies vertel wat je mag en wagt je niet mag, dan zàl jij dingen gaan doen waar ik niet blij van wordt, morgen.”
Maar iedereen met enige ervaring in BDSM die weet dat soms dingen leuker uitpakken dan verwacht, en dat soms dingen tegen zullen vallen. We herkennen allemaal dat je telkens een fuzzy gebied van voldoende consent ziet dat (net) goed blijkt uit te pakken voor alle partijen, een gebied dat samen onderzocht kan worden. Pogingen om een dergelijk gebied terug te brengen tot één duidelijke lijn laat meestal niet zo veel ruimte voor het gezamenlijk spel.
Time-Warp
De meest kenmerkende stap voor relational consent vind ik persoonlijk de ‘time-warp’ die je kunt maken door jezelf tevoren af te vragen:
Zou mijn (spel)partner morgen blij zijn met hetgeen ik straks wil gaan doen?
Want wat ik al zei: de basis van relational consent is goodwill en gunnen. Natuurlijk kan je best eens een foutje maken als je voldoende goodwill hebt, maar die goodwill moet je dan wel eerst hebben ‘vergaard’ als Dom(me) voor je er op gaat rekenen. Een ongecheckt “dit kan ik wel maken, denk ik” blijft alleen maar overeind als je ook voldoende ‘consent-krediet’ (goodwill) hebt. En de genoemde verschuiving in tijd helpt je om beter aan te voelen dat iets misschien op dit moment “wel wat veel gevraagd is” voor jouw spelpartner.
Het helpt je om de relatie meer te zien als iets dat dingen voor jou mogelijk maakt en dat je een verantwoordelijkheid hebt om je te verplaatsen in de ander om het samen leuk, interessant, geil, mooi te maken. Niet alleen maar “f#cking geil” in het moment, maar juist ook iets om met een (lady)boner aan terug te denken.
Dus…
-Onderliggende gelijkwaardigheid
-Vanuit onderhandeling en beiderzijdse verantwoordelijkheid
-Zal ‘opgebruikt’ worden door spel en groeien door verleiding en positieve ervaringen
-Vrij vergund op basis van onderling vertrouwen
-De relationele time-warp naar de toekomst geeft richting
-Kàn expliciet maar zal vaak ook impliciet zijn
-Consent wordt niet gegeven voor specifieke handelingen maar voor de relatie waarbinnen die handelingen kunnen worden uitgevoerd.
Ik hoop bij te dragen aan de discussie over consent hiermee. Ik denk niet dat de gedachte nou zo enorm vernieuwend is ofzo. Als Carol Queen zegt: “consent is still required and it is often re-established during the scene if the partners are communicating well during it.” of als Andrea Zanin zegt: “Consent must be informed, explicit, enthousiastic and ongoing. Communication is key!” dan wordt er natuurlijk ook een lans gebroken om meer te kijken naar de relatie die onder de BDSM-relatie ligt (ook al zou ik dus wel degelijk een lans willen breken voor verantwoord implicit consent naast explicit consent).
| Relational consent (Deel 01) Over consent en over de manier waarop het consent-gesprek opstart |
Relational consent (Deel 02) Aandacht hoe het consent ‘opbrandt’ in het conto en hoe de timewarp dat voorkomt. |
Wanneer je gedachten of aanvullingen hebt, laat het me weten.
Play! when you’re playing…
Hans (Kink Aware Coach .com)
Lees ook over:
Sex is not the enemy!
Heb je aanvullingen of opmerkingen: plaats hieronder een reactie…
< contact opnemen >
Quotes:
Neem even contact met me op voor een afspraak door hier te klikken*
West-coaching Privacy statement
Kink in de Relatie: Kink Aware Coaching 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.