Is porno nou goed of fout? – 01

Porno!!


Question
-S- vroeg (op Tumblr): Wat vindt jij Hans? Bestaat porno-verslaving? Eigenlijk moeten we niet al die foute porno verbieden?
-P- vroeg (op Tumblr): Porno-verslaving staat niet in de DSM-5. Waar doen sommige mensen moeilijk over? Porno is gewoon een goede zaak!
Answer:
Ja!
(porno bestaat, namelijk. Daarom: een tweeluik hierover)


“Wat is er SLECHT aan porno?”

Regelmatig kom je tendentieuze stukken tegen die gaan over als de ellende die ontstaat door porno.
“Wat is de prijs van porno?” kopt bijvoorbeeld het Filosofisch café laatst op Facebook. “Porno wordt nog steeds hooggehouden als een liberale verworvenheid uit de jaren zestig. Maar we moeten eerlijk onder ogen zien wat porno precies doet, met ons brein, onze seks en onze relaties.” is dan bijvoorbeeld daar de eerste zin. En dan hebben we gelijk al we duidelijk in welke hoek die ‘eerlijkheid’ zit, in dit artikel.
Alleen al dat we zoeken naar wat er ongezond of ‘fout’ is… Waarom zijn we niet met even veel enthousiasme op zoek naar de positieve effecten? Wetenschappelijk gezien valt niet te verwachten dat ik ooit veel positieve effecten zal vinden. Maximaal vind ik dat het wel mee valt met de negatieve effecten (iets dat telkens weer uit onderzoeken komt).

Overdadig naakt?

Ja, het is ongetwijfeld zo dat de gemiddelde vijftienjarige tegenwoordig al méér verschillende naakte vrouwen heeft gezien dan dat de gemiddelde man honderd jaar geleden in het totaal van zijn hele leven ooit zou zien… (dat is namelijk een argument vor de zogenaamde ‘schadelijkheid’ waar vaak mee geschermd wordt).
Maar ja, die jonge puber is op die leeftijd tegelijkertijd ook al blootgesteld aan meer wetenschappelijke interessante feiten en leuke filosofieën dan een dozijn volwassen mannen van een eeuw geleden in hun hele leven.
Moeten we dan de ‘schuld’ zoeken in de mogelijkheden van het internet? En dan met name dat je allerlei soorten van porno met een paar klikken op je scherm hebt?
Want ja, dat is zo. Maar is dat de oorzaak van problemen?

Ja, maar het brein dan?… en die dopamine?

Ongetwijfeld zal dat ook dingen betekenen voor het brein. Want dat is een ander argument waar in veel artikelen mee geschermd wordt. En het is waar: breinen werken anders dan een eeuw geleden. Iets dat we bijvoorbeeld terugzien aan de manier waarop kinderen tijdens hun eindexamens hun opstellen schreven (die zijn bewaard en konden dus mooi worden vergeleken). Dan blijkt dat de jeugd van tegenwoordig echt een andere manier van schrijven heeft, veel meer verhalend en veel meer met meningen gegarneerd, minder een opsomming van feitjes zoals de kinderen hun opstellen schreven in 1908.

OK… Natuurlijk zijn er veranderingen in het brein!..
Een brein is er namelijk voor gebouwd om zich aan te passen aan de omgeving… en die omgeving is nogal drastisch veranderd sinds dat we de hele wereld aan onze vingertoppen hebben hangen!
Misschien moeten we ons eigenlijk meer zorgen maken over het feit dat het brein maar zo weinig veranderd is? Die dierlijke neiging tot oorlog die hebben we nog altijd niet weg ontwikkeld… Waarom gaan we ons dan zorgen maken over het feit dat kids meer porno zien dan vroeger?

Ja maar, hun veranderend gedrag?

En natuurlijk, die verandering heeft gevolgen voor het gedrag van jongeren. Zo vinden onderzoekers bijvoorbeeld dat er de laatste jaren minder tienerzwangerschappen zijn* omdat kinderen op iets oudere leeftijd met seks beginnen. Zelfs dàt is iets dat -grappig genoeg- in discussies ook als “problematisch gevolg van porno” wordt gebracht (maar tegelijkertijd iets waar misschien de meeste ouders best stiekem blij mee zullen zijn).

Een ander punt dat regelmatig aan porno wordt verweten is dat jonge mannen tegenwoordig steeds vaker gewoon liever gaan gamen met vrienden, dan dat zij moeite steken in het daten van vrouwen “die toch alleen maar als prinsesjes behandeld willen worden en die de hele tijd zwaar lopen te zeuren en te zagen”. Dat gedoe, daar hebben ze gewoon geen zin meer in.
Maar wat is daar mis mee, als het al waar zou zijn? Waarom is het erg dat jonge mannen liever gamen met vrienden?

Een collega zegt over de nieuwe manieren waarop tegenwoordig relaties ontstaan (“it’s more like ‘sliding’ instead of ‘choosing'”) dat eigenlijk de moderne man wel zo’n beetje een status heeft bereikt waarop je vroeger zou zeggen dat ie getrouwd is op het moment dat ie besluit zijn game console naar zijn vriendin te verhuizen. (…)

Vroeger was voetbal en hockey ook nogal belangrijk. Tegenwoordig is dat de game-console om samen te spelen…
Dat is misschien een andere manier van spelen dan in voorgaande generatie die blijkbaar zo dwangmatig achter ‘de vrouwen aan liep’. Maar waarom zouden we dat erg moeten vinden. Waarom is dat ‘fout’? En waarom is de oorzaak daarvan bij porno te leggen?
Misschien is gamen wel leuker dan voetbal? Misschien is wel weer meer sprake van broederschap onder mannen… daar werd nogal een tijdje om gevraagd door de new agers van twee generaties terug.

Inderdaad, het lijkt zo te zijn dat jonge mannen minder ‘normale’ relaties met vrouwen aan gaan. Kunnen ze dat niet meer, of willen ze dat niet meer? Ik weet dat er een generatie is die seks meer beleeft met zappen en fappen. Maar is dat de oorzaak?

Ik weet ook wel dat er iets verandert. Maar wat is er mis mee?.. en ligt dat aan de porno?
Als oefening om de sjeu weer een beetje in relaties terug te krijgen raad ik oudere mensen wel eens aan om op het internet samen te gaan surfen naar wat ze geil vinden en dan URL’s uit te wisselen. Nou, dat lijkt een oefening die je de jeugd van tegenwoordig niet echt meer hoeft mee geven 🙂 (ook al is het uitwisselen van wat je ècht geil vindt natuurlijk ook wel weer lastig)

Frustratie tolerantie?

En wat denk je verder van die trend waarbij vrouwen van eind 40-50 zeggen “ik ben beter uit zònder een vent”. Velen van hen zijn “relaties” gaan koppelen aan “pijn en gedoe”. “Wees eerlijk,waarom zou je daar vrijwillig voor kiezen?”

Sterker nog, voor deze groep: waar je vroeger “schuldig” was als je wilde scheiden van je partner, tegenwoordig is er een sfeer ontstaan waarin je jezelf eigenlijk moet verdedigen tegenover je vriendinnen omdat je “schuldig” wordt gevonden dat je niet voor je eigen geluk kiest en uit elkaar gaat. Het wordt je -hoor ik- soms ronduit verweten als je door wilt gaan met een relatie die een paar vieze hobbels tegenkwam.
“Joh, laat vallen als een hete aardappel, die vent!”

Terwijl ik in mijn werk regelmatig zie dat de relatie van mensen echt sterker en bevredigender uit -bij voorbeeld- een ontdekking van ‘cheating’ kan komen, dan daarvoor ooit iemand voor mogelijk had gehouden. Is dat dan een weggooi-mentaliteit? En heeft dat soms ook met porno te maken?

Want dat is volgens mij namelijk precies wat veel jonge mannen beweegt: “Gewoon géén zin in gedoe!”
Is dat dan weer wèl de schuld van porno?… We hebben er geen onderzoeksdata van. Maar zijn soms die 45+ vrouwen allemaal enorm naar porno aan het surfen? Dat denk ik eigenlijk dat dat wel meevalt… Dus op de één of andere manier ligt dat dan toch ineens weer niet aan porno. En waarom dan niet bij 45+ vrouwen en wel bij jonge mannen eigenlijk? Onderzoek laat zien dat vrouwen ook genoeg porno kijken…

Zelf ben ik geneigd om te denken dat we tegenwoordig misschien wat banger zijn voor pijn. We lijken ons liever af te sluiten voor dingen die “misschien ooit wel pijnlijk zouden kunnen gaan worden.” Dat lijkt mij een ander probleem van onze maatschappij waar individualisme en ‘scoren’ zo veel belangrijker worden gevonden dan het contact met anderen. Maar dat heeft m.i. erg weinig met porno te maken…

Afwezigheid van pijn is het geluk van stenen…
Kahlil Gibran


De jeugd van tegenwoordig?

Ik herinner me nog een heel zorgelijk ingezonden stuk in de volkskrant over de gevaren van de rhythmic music en de losse heupen van Elvis Presley, “die gevaarlijke Rock&Roll” die iets deed met “het tere ontwikkelende brein van de teenager”… de losgeslagen seksuele moraal!..

…en laten we wel zijn: het klopte ook!
De losbandige seks die in dat artikel voorzien werd, die door Elvis zou moeten gaan ontstaan, die is ècht wel ontstaan in de sixties.

Maar als je kijkt waar we nu staan: Was dat “fout”?
Van die ontwikkeling in onze maatschappij is onder andere deze site een product, dat je mensen wilt informeren over de zinnige kanten van kinky seks. Daar is polyamorie mogelijk een product van, daar is seksuele groei en bevrijding een gevolg van. Daar is het erkennen van fetish en kink een gevolg van. Ik denk zelfs dat de (her!)ontdekking van de G-spot er een gevolg van is.

Is het slecht dat we seksueel minder vijftiger-jaren-verklemt zijn geworden?
(veel ouders vonden destijds van wèl maar ik denk dat we daar nu anders over denken…)


TE veel porno?!

Even voor de duidelijkheid. Inderdaad is alles waar “te” voor staat schadelijk. Dus dat er iets aan de hand kan zijn als er sprake is van TE veel porno, dat is duidelijk!

…Dat geldt overigens ook voor “te veel sporten”. Maar op de één of andere manier praten we toch altijd weer heel anders over “teveel sport” dan over “teveel porno” (terwijl de seks die met porno gepaard gaat best goed kan zijn voor je hart en bloedvaten). En ook nog eens: terwijl al dat sporten meer huisarts-bezoek veroorzaakt dan zelfs de hardere vormen van BDSM… (BDSM-ers 7%, fietsers 21%)

Niet zo intuïtief waarschijnlijk , maar sommige mensen die wel voor ‘porno-verslaafd worden versleten, die zijn helemaal niet bezig met masturbatie, maar slechts met het vinden van dingen die spannend zouden kunnen zijn om bij te masturberen… soms zó veel dat ze eigenlijk maar beperkt aan aan masturberen toekomen.

Maar inderdaad, je hebt maar 24 uur in een etmaal en als je porno te belangrijk maakt en je bent te veel uur aan het ‘fappen’ of aan het zappen op een dag… Dan raken er andere dingen in het gedrang in je leven. Daar moet je reëel in zijn.

Maar wie bepaalt dat “te veel” is… Wie bepaalt dat jouw leven méér zou moeten zijn dan masturbatie of een jacht naar geile toestanden? En vooral: wie zegt er iets van?
(want praten over seks is de laatste jaren weer steeds moeilijker aan het worden…)

Dat is vaak al één van de belangrijke stappen in kink aware coaching: dat je het er samen zonder al te veel oordeel over kunt hebben wat er nog prettig is, wat vervullend is, leuk is, en waar te veel nadruk op de fun van één aspect van je leven op een gegeven moment in de weg begint te staan van de fun in je leven.
En wat zijn dan die redenen voor dat “te veel” aan aandacht voor seks. Want -misschien- draait het niet meer om de beleving van de geile situatie maar meer over het niet-beleven van iets anders?
Een vraag die ik wel stel is:

Waar slaat voor jou “fun” om in “functioneel” fappen?

Uiteindelijk kan je alleen zelf bepalen wat jouw “ik” met jouw “zelf” wil in jouw leven!

Wie bepaalt wanneer “veel seks” omslaaat in “te veel”?
Laat ik duidelijk zijn: Niet de partner die minder “zin in” heeft dan jij (en die daarom graag iedere geile donder weg wil zetten als seks-verslaafd), niet de kerk die seks ontkent en daardoor broedplaatsen laat ontstaan voor onverantwoorde seksualiteit.

TE stevig?

De claim dat het kijken naar pornografie vaak zou leiden tot impotentie…
Tja, het is wel degelijk zo dat je iets oefent met je dagelijks leven, dat vergeten mensen vaak. En dan valt het soms ineens tegen dat er is ontstaan wat zo goed geoefend is door doordat je iets vaak hebt lopen herhalen.

Als je bijvoorbeeld met een stevige grip van de hand een paar keer per week ‘oefent’ om zo snel mogelijk klaar te komen op de heftige visuele stimulans van harde porno door mensen met prachtige lijven, dan is het misschien niet helemaal eerlijk ten opzicht van je eigen lijf om te verwachten dat je het met een partner in bed ineens wèl lang zou moeten kunnen volhouden en/of dat je daarbij ineens de hele tijd snoeihard erect zou moeten kunnen blijven door de -toch over het algemeen minder stevige- ‘grip’ van de lichaamsopeningen van jouw sekspartner(s).

TE hard?

Inderdaad heeft de in discussies vaak besproken dopamine “afwisseling” en “novelty” nodig. En je kunt daardoor een vicieuze spiraal in gang zetten die -als er te weinig in de rest van een leven gebeurt of als er teveel emoties met seks moeten worden weggewerkt- kan leiden tot een afhankelijkheid, die veel weg kan gaan hebben van “verslaving” als je het lang genoeg ‘oefent’.
(waarmee het altijd een beetje een semantische discussie wordt of porno-verslaving nou eigenlijk echt wel bestaat… maar daarover elders)

Maar als je jezelf bewust bent van wat je jezelf ‘aanleert’ om spannend en vooral seksueel bevredigend te vinden dan is er weinig mis mee… Dan snap je die gevolgen wel en dan vindt jouw partner het misschien ook wel normaal dat er een hand-job nodig is om e.e.a. ‘af te maken.

En jazeker, dat is een proces in ons brein waarmee in de Nucleus Accumbens (inderdaad, met die befaamde dopamine, inderdaad, waar vaak in de ‘porno-verslavingen’ aan gerefereerd wordt). Dit is inderdaad ook de plek die enorm actief wordt tijdens verliefdheids-fase van relaties.
Inderdaad, het is de plek waar “motivatie voor” en “het belang” van dingen bepaald wordt. En inderdaad ja, dat is óók het deel van het brein wat gekaapt wordt door verslavende middelen en waardoor ze zo belangrijk lijken te worden in ons leven.

Je kan je sterk afvragen of seks- of porno-verslavingen wel kunnen bestaan. Biologisch is er immers geen “middel” dat gebruikt word. Aan de andere kant: “Als we accepteren dat er ‘gok-verslaving’ bestaat, dan kan ook porno een gedrag-verslaving zijn!” zeg ik wel eens.

Is porno daarmee een verslaving, of is seks en verliefdheid iets dat belangrijk voelt in ons leven?
En als porno-verslaving bestaat, dan het gaat er wèl om dat die diagnose door de juiste mensen gesteld wordt en bijvoorbeeld niet door de partner die wat minder geilheid voelt dan die ‘verslaafde’ en niet door kerkgangers die vinden dat je jezelf niet bezig zou moeten houden met seks als het niet is voor het creëeren van nageslacht (tot nu toe de twee meest voorkomende ‘diagnose’-stellers).

Of is zou het zo kunnen zijn dat er misschien eigenlijk zo dat er verder niet zo veel belangrijks in ons leven? Zijn we als cultuur misschien afgeleerd om de moeite te doen om belang te laten groeien en zijn we daarom afhankelijker geworden van de ‘quick fix’?


…en porno is de schuld, toch?!

Maar waarom is de porno hier toch telkens de ‘schuld’ van?
Of gaat het er toch misschien ook vooral om het feit dat we het in onze cultuur niet meer over seks hebben? En dat we dus ook niet meer praten over de manieren waarop we bijna allemaal seks wel eens gebruiken om met stress om te gaan, waarop we seks gebruiken om ons af te leiden van lastige (emotionele/ psychologische) onderwerpen, dat we niet praten over de intimiteit-kant van seks en al helemaal niet over al de verschillende manieren waarop seks bevredigend kan zijn, niet praten over de macht die je krijgt middels seks (of het verbieden van seks) en.. en.. en.. dingen die m.i. alles te maken hebben met de slechte seksuele opvoeding/ opleiding in onze cultuur.


Deel 02

Dit is deel één van een tweeluik over “porno”.
Volgende week gaat het meer over de opvoeding en scholing op het gebied van seksualiteit. Belangrijk om de schaamte in de hand te houden en te praten over porno.

>>> Is porno nou goed of fout? – 02 >>>

Hans (Kink Aware Coach .com)


Mijn vraag aan jou:

Taboe-onderwerpen zijn soms lastig te vinden op het net omdat we er niet over praten. Als jij iemand weet die iets aan dit stukje zou hebben, als jij vind dat ik iets gezegd heb dat out snijdt wat jou betreft, stuur dan zelf even de URL van dit stukje. Of hieronder staan de social media-knoppen die je daarvoor kunt gebruiken.

Wanneer dit artikeltje jou aan het denken zet en je wilt daar eens contact over opnemen: klik hier*

Heb je aanvullingen of opmerkingen: plaats hieronder een reactie…

contact opnemen >

 


Quotes:


Neem even contact met me op voor een afspraak door hier te klikken*
West-coaching Privacy statement