Question
-A-vroeg (op Tumblr):
Wat vindt jij Hans? Moeten we maar beter rustig aan beginnen met een monogame relatie voordat we onze relatie openen of moeten we liever gelijk poly beginnen?
Answer:
Voorop staat natuurlijk: jij moet he-le-maal niks! 🙂
Je mag -als je dat wilt- nog jaaaren genieten van het romantisch gevoel van veiligheid van een monogame relatie, respectievelijk: je mag echt nog jaaaren in de kast blijven terwijl je weet dat je eigenlijk iets anders wilt…
Aan de andere kant kun je gelijk gaan genieten van de mogelijkheden om lief te hebben waar en hoe je hart of je buik het maar begeert, of je kunt je nog jaaaren zorgen maken of jouw partner wel echt van jou houdt omdat die regelmatig met andere mensen vrijt.
Even serieus, als ik het zo zeg klinken beide opties misschien niet zo aantrekkelijk? Zonder cynisch te zijn kunnen mensen het gevoel hebben dat ze poly zouden moeten zijn terwijl zij eigenlijk veel liever een monogaam idee van relatie zouden nastreven. Andersom zijn er -waarschijnlijk meer- mensen die het gevoel hebben om “eerst maar eens ‘normaal’ monogaam te doen” voordat ze gaan experimenteren. En aan de toon van mijn antwoord hoor je al dat ik beide niet zou nastreven. Het korte antwoord is: jullie(!) keuze heeft alles te maken met de vraag hoe zeker jullie zijn van jullie gevoelens over liefde en seks.
Er zijn 2 niveaus waarop ik deze vraag kan beantwoorden: theoretisch en persoonlijk
Antwoord # 1 (theoretisch):
A – Hoppa!
Als jij voelt dat jullie eigenlijk echt een non-monogaam stel zijn (en dat jullie dus waarschijnlijk ook al wel een aantal ervaringen in die richting hebben in eerdere relaties) dan zou ik niet te lang denken òf je een poly relatie wilt, dan zou ik vooral gaan denken over de manier waarop jullie non-monogaam gaan zijn. Gaat het meer over het seksueel genieten van anderen en zit jullie non-monogame behoefte meer in het seksuele vrijheid. Of is jullie behoefte eigenlijk meer dat jullie de behoefte hebben om liefde op een bredere manier te beleven. Je hoort me het hier wel over “jullie” hebben want ik zou het er samen even goed over hebben wat poly voor jullie als koppel betekent. Er zijn nog al grote verschillen in de persoonlijke definitie van dat woord en soms zijn mensen nogal verbaasd over de dingen die de partner meent te hebben afgesproken omdat jullie een poly-relatie/non-mono relatie hebben.
B – Open of niet
Als jij je aangetrokken voelt door het idee van een non-mono-relatie maar er is tot nu toe nog niet zo veel over gezegd dan kan je er eigenlijk vrij zeker van zijn dat jouw partner uitgaat van een monogame relatie, want dat is nou eenmaal het meest voorkomend. Als de relatie -onuitgesproken- mono lijkt te zijn, of als het gewoon niet zo duidelijk is, ga er dan maar even van uit dat jouw partner denkt dat ie een monogame relatie met jou heeft. Dus dan zit je eigenlijk al in de situatie dat je mono gestart bent. Dan raad ik aan: praat er over wat poly voor jou betekent, vraag wat het voor jouw partner inhoudt en -als jullie samen zouden beslissen dat je de relatie wilt openen- heb het er dus over wat non-mono voor jullie als koppel zou inhouden. Laten we duidelijk zijn: in een relatie moet je idealiter kunnen zijn wat je bent (niet wat je hoopt te zijn).
Dus praat over het idee van een open relatie en praat over afspraken die dat voor allebei OK maken voordat je jezelf ruimte geeft voor andere ervaringen.
C – Rustig an
Sommige mensen weten van zichzelf dat ze “makkelijk afgeleid zijn” en dan kan het best wel uitmaken om inderdaad even echt aandacht te besteden aan elkaar. Bijvoorbeeld als je voor het eerst samen gaat wonen dan kan het wel handig zijn om een paar maanden even vooral bezig te zijn met het vinden van een gezamenlijk ritme zonder al te veel afleiding. Poly kan voor sommige mensen nogal stormachtige elementen aan de cake-mix toevoegen. En de taart wil nog wel eens exploderen. Aan de andere kant kan juist ook het gevoel om ineens “opgesloten” te zitten in een relatie voor mensen ook een reden zijn om vooral zo snel mogelijk te willen vertrekken.
Met name als je daar een duidelijke periode voor neemt (denk aan drie, vier maanden) dan hoeft het een minder opgesloten gevoel te geven.
Het zijn van die dingen die je goed in een user-manual kunt opnemen (hoe moet er met mij worden omgegaan). Na vier maanden kan je altijd nog dingen veranderen in de afspraken.
De enige valkuil hier is als één van de twee eigenlijk liever een monogame relatie zou hebben, dat door dit soort afspraken het gevoel kan ontstaan “ik turn m’n partner wel om”… Dat zijn echt heel risicovolle gedachten als je er van uitgaat:
Liefde geef je niet aan jouw ideaalbeeld van iemand, liefde geef je aan iemand zoals ie is. Als jouw liefde maakt dat iemand groeit dan is dat dus iemands eigen groeikracht en niet jouw snoeiwerk.
Het is misschien een goed idee om daar in jullie persoonlijke user-manual* iets over te schrijven (ik daag mijn klanten vaak uit om hun eigen gebruikershandleiding te schrijven).
Antwoord # 2 (persoonlijk):
Maar als ik nou het algemene verhaal verlaat en ik maak het persoonlijk dan wil ik jou vragen: Ben je echt zeker dat je poly wilt leven? Kan het zijn dat je probeert nog een beetje te wennen aan het idee van samenwonen? Of probeer je nog wat tijd te kopen?..
Dat gebeurt ook vaak en soms is er echt wel wat soul-searching nodig om met een gelukkig zieltje in een open relatie te zijn. Veel mensen kunnen eigenlijk alleen in een open relatie gelukkig zijn, veel mensen lukt dat ook niet! Laten we eerlijk zijn: er sneuvelen een hoop monogame relaties, er sneuvelen ook best een hoop non-monogame relaties. Denk er in ieder geval vast over na of jij een beeld hebt van jullie als koppel dat meer poly-seksueel is of denk je dat het eerder polyamoreuze contacten zijn die jullie zoeken.
je zou kunnen zeggen: relaties met andere partners kunnen seksueel zijn of ‘liefdueel’
Regelmatig wordt vergeten dat je heel goed poly-seksueel kunt zijn zonder dat je jezelf als polyamoreus hoeft te ervaren. Sommige swingers vrijen als konijnen met jan-en-alleman maar ervaren hun relatie als echt monogaam. En ook polyamorie komt in veel smaakjes. Sommige hebben een primaire relatie waar andere relaties naast bestaan en andere mensen hebben niet de neiging om daar niveaus in aan te brengen. Praat erover, probeer samen te fantaseren over al de relaties die jullie zouden kunnen en probeer zo eerlijk mogelijk te voelen wat je bij zo’n fantasie voelt.
Voorbereiden en dan doen
Het is namelijk wel degelijk een stap die je niet zomaar terugdraait als je een relatie opent. Dus zoals de Engels zeggen:
be careful what you whish for, you just might get it… 😉
Geef zo eerlijk mogelijk naar elkaar uiting aan jullie behoeften, jullie wensen en alle nice-to-haves. Probeer eerlijk te zijn waar gevoelens vandaan komen als je dat weet want alles dat je wegduwt heeft de neiging boven te drijven, zelfs als het niet zo belangrijk is… Durf dat ook praktisch te maken als je fantaseert van te voren: “Wat betekent het “poly te zijn” voor jullie? Wat voor speelruimte, ademruimte, wat voor speelkamers, afspraken heb je nodig voor je zelf?.. en hoeveel ruimte kan jij geven aan jouw partner (niet uit een onderhandeling perspectief maar vanuit gevoelens van compersie*).
En dan vervolgens dan doe je de stap… en dan draait het ineens minder om alle afspraken en definities (ook al is het handig om jaarlijks eens naar jullie persoonlijke definitie van “poly” te kijken. Dan draait het ineens meer om de genoemde compersie en het commitment in jullie liefdesrelatie* waardoor je er met z’n tweeën wel uitkomt als er iets lastigs gebeurt, als er lastige gevoelens ontstaan of misverstanden. Dat hoort bij relationeren samen…
(’t is soms echt effe een werkwoord) 🙂
Ik hoop dat jullie het mooi en leuk gaan hebben als koppel. En voor mij kan een koppel uit 2, uit drie, uit vier personen bestaan.
Hans
Zie ook:
Wanneer dit aan het denken zet en je wilt daar eens contact over opnemen: *klik hier*
Heb je aanvullingen of opmerkingen: plaats hieronder een reactie…
< contact opnemen >
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.